دو مسئله مهمی که به هنگام ذوب فلزات بایستی در نظر داشت
1.تمایل فلزات به جذب و حل گاز ها
2.اکسیداسیون فلز در درجه حرارت های بالا
مثلاً آلومینیوم مذاب هیدروژن را جذب و حل می کند. به هنگام انجماد ، هیدروژن حل شده آزاد شده و تخلخل ایجاد می کند. به منظور کاهش تمایلات اکسیداسیون فلز مذاب و جذب گاز های هوا بایستی نهایت شرایط احتیاطی را اتخاذ کرد. به خصوص کنترل درجه حرارت در اینجا بسیار مهم است زیرا هر دو تمایل فوق در درجه حرارت بالا شدیدتر می شوند.
یکی دیگر از مشکلات عمل ذوب در ریخته گری ، وقوع رشد دانه ای در انجماد قطعه ریختگی است که به هنگام استفاده از درجه حرارت های ریختن بسیار بالا پیش می آید. در اینجا نیز اندازه گیری و کنترل صحیح درجه حرارت از اهمیت بسزائی برخوردار است. نمونه هایی از کوره های ذوب در ادامه ذکر شده اند. کوره کوپل (Cupola Furnace) ، کوره بوته ای (Crucible Furnace) و کوره القایی (Induction Furnace) برای ذوب آلیاژهای غیر آهنی مورد استفاده وسیعی قرار دارند. کوره کوپل اصولاً برای ذوب چدن به کار می رود.
کوره های ذوب قوس الکتریک (Electric Arc Furnace) و القایی معمولاً برای ذوب فولادهای زنگ نزن و فلزات مخصوص با کیفیت عالی به کار می رود.
در عمل ذوب ریخته گری معمولاً به فلز گرمای کافی می دهند تا ذوب شود. اغلب اوقات لازم است که فلز را به هنگام ذوب به وسیله افزایش فلزات دیگر آلیاژ کرد. ناخالصی های نامطلوب مذاب را بایستی به وسیله تصفیه کردن (Refining) و گاز زدایی کردن (Degassing) حذف کرد.
نظرات شما عزیزان:
